-
1 Kleidung
Kleidung, vestis (die Kleidungsstücke). – vestitus (die Art sich zu kleiden, der Anzug). – vestis cultus, im Zshg. bl. cultus (Kl., sofern sie der Pflege. des Körpers dienlich). – vestis ornatus (sofern ste dem Körper zum Schmuck u. zur Zierde gereicht); verb. vestitus atque ornatus; ornatus et cultus. – vestis habitus, im Zshg. bl. habitus (Kleidertracht, w. vgl.). – vestimentum (einzelnes Kleidungsstück). – vestimenti genus (Gattung von einem Kleidungsstück, z.B. id genus vestimenti itinerarium est). – zur K., in usum vestium (z.B. pecori lanas detrahere).
-
2 Kleidertracht
Kleidertracht, vestis habitus, im Zshg. bl. habitus (übh. die Art u. Weise, wie jmd. im Äußern auftritt; sich trägt, präsentiert). – vestitus (die Art, sich zu kleiden, der Anzug); verb. vestitus habitusque. – vestis ornatus (Kleiderschmuck); verb. vestitus atque ornatus. – vestis cultus, im Zshg. bl. cultus (die Ausstattung an Kleidern, die Garderobe, Toilette); verb. cultus habitusque; ornatus et cultus. – vestimenti genus (Gattung des Kleidungsstücks). – mos vestis (Kleidermode). – [1448] die K. der Römer annehmen, Romano habitu uti: das Volk dieselbe K. annehmen lassen, eodem ornatu etiam populum vestiri iubere.
-
3 Kleidungsstück
Kleidungsstück, vestimentum. – genus vestimenti (als Gattung, s. Kleidung). – die Kleidungsstücke, vestis.
См. также в других словарях:
VESTIS — primi hominis innocentia fuit, cui postquam iniquitas successit, vidit se nudum esse, et consutis foliis fecit sibi subligacula, Genes. c. 3. v. 7. ut sic membris minime honestis honorem circumponeret, prout loquitur Paulus 1. Corinth. c. 12. v.… … Hofmann J. Lexicon universale
PLUVIALE Vestimentum — occurrit apud Ael. Lamprid. in alexandro Severo, c. 27. Paenulis intra urbem causâ frigoris ut senes uterentur permisit, quum id vestimenti genus semper itinerarium aut pluviale fuisset. A plavia, quod non nisi hôc tempore gestaretur; ut… … Hofmann J. Lexicon universale
CARACA — apud Anastasium in Benedicto III. caraca de holovero cum chrysoclavo, camisias albas sigillatas holosericas: forte pro Caracalla; vulgo tamen saraca legitur. Fuit autem Caracalla, vestis urbana et militaris, paenulae similis, ut Dio indicat et… … Hofmann J. Lexicon universale
CHLAENA — Latin. Laena, vestimenti genus antiquissimum ac Heroicum; duplex fuit togaeque superinduebatur. praesertim hyome ad propulsandum frigus, Plut. in Numa: Hesych. Χλαῖνα Χλαμὺς, inquit, ἠ ` ἰμάτιον χειμερινὸν ἀπὸ τȏυ χλιαίνειν ὅ ἐςτι θερμάινειν… … Hofmann J. Lexicon universale
THORACOMACHUS — vestimenti militaris genus, quod mirâ utilitate ad levamen corporis armorum ponderi et asperitati subiecit antiquitas, apud Auctorem Anonymum de Rebus Bellicis, l. Thoraconactus; Graeci namque recentiores Θωρακονάκτους, quasi θώρακας νακτοὺς… … Hofmann J. Lexicon universale
MINISTRI Ecclesiae — Episcopi, Sacerdotes, in Edicto Pistensi dicuntur c. 1. Horum vestis pallium commune erat ut plurimum, circa tempora adhuc Tertulliani: eorum inprimis, qui Asceticam profiterentur, h. e. qui Apostolicae humilitati et severiori Christi disciplinae … Hofmann J. Lexicon universale
PENULA seu PAENULA — itinerarium fuit apud Romanos vestimentum aut pluviale, ael. Lamprid. in Alexandro Severo c. 27. ita enim habet Cod. Palatinus, cum alias aut plisviae legatur: et quidem ut plurimum scorteum. Unde Martial. l. 14. Epigramm. 130. cuius lemma… … Hofmann J. Lexicon universale
entrecourir — Entrecourir, acut. C est courir reciproquement par deux parties opposites, Ex aduerso cursitare, In frontem altrinsecus currere. Mais le François y adjouste le pronom, Se, et dit S entrecourir, et pour signifier l energie que dit est, dit encore… … Thresor de la langue françoyse
CLIBANARII — apud Ael. Lamprid. in Alex. Severo, c. 56. Centum et viginti milia equitum fudimus: cataphractarios, quos illi Clibanarios vocant decem milia in bello interemimus: cataphracti fuêre equites clibanô seu thorace recti. Est autem vox Clibanus vel… … Hofmann J. Lexicon universale
HEBRAEI — dicti sunt Iudaei, ab Heber, qui fuit abnepos Sem filii Noe. Et quia in eius fam. remansit lingua, quae prius humano generi creditur fuisse communis, quum gentes linguarum diversitate sunt divisae, deinceps Hebraea est nuncupata: sic quidem, ut… … Hofmann J. Lexicon universale
LACONICUM — vestimenti genus, memoratum Plaut. Epid. Act. 2. Sc. 2. v. 50. ubi muliebris luxûs censuram senex agit. Cani quoque etiam ademptum ost nomen. EP. Qui? P. Vocant Laconicum. Nam cum aliqui canes Lacones et Laconici dicerentur, ea vox ad vestes… … Hofmann J. Lexicon universale